Przyjaźń .

Tknęło mnie nagle coś na przyjaźń. 

Siedzę sobie słuchając jakiś przymulaczy . 

Prowadzę ciekawą rozmowę z gosikiem . Taką , że nikt jej nie zrozumie.

Stwierdzam fakt , że się powoli załamuję . Ale staram się podnosić . 

Bo jaki to ma sens . ? Ja mam być smutna , że by inni byli szczęśliwi ...

Nie nie na tym to polega , więc , ja się podniosę z tego gówna i dam rade i bd jeszcze szczęśliwa .

Poradzę sobie , ale to tylko z jednego powodu ...

Pomogą mi ludzie których kocham i którzy kochają raczej mnie . 

Bo taka jest prawdziwa przyjaźń . 

Przetrwa wszystko , kłótnie te ważne i te mniej ważne .  Będą kłócili się jak sare małżeństwo . 

Nie ważne czy się widzą codziennie czy raz na kilka miesięcy , czy bd mieszkali tuż za rogiem , czy kilkaset kilometrów od siebie  , bo to wszystko jest nie ważne . Ważne jest to , że masz się komu wyżalić , że ten ktoś zna twoje najskrytsze sekrety i bd je traktował jak skarb , nie powie nikomu . Dziękuję im , za to , że są , za słuchanie moich głupich problemów , w pomocy  rozwiązywaniu ich , a co najważniejsze za to , że nie odchodzą jak coś  jest źle . 

Ale też przepraszam , że czasami się na mnie zawiedli , na mojej głupocie . Na tym , że czasami to ja popełniłam błędy . PRZEPRASZAM I DZIĘKUJĘ . ! Kocham was . <3 

08.06.2009.!